ایران پرسمان - راسخون / نخستین کوشش ایرانیان برای پیوستن به کنوانسیون‌های بین‌المللی در مورد تشکیلات بین‌المللی صلیب سرخ به دوران پادشاهی ناصر‌الدین شاه قاجار باز می‌گردد. ایران در زمان حکومت او و در دسامبر سال 1874/شوال 1291 ، کنوانسیون مصوب 1864 ژنو را پذیرفت. اما عملاْ برای دهها سال پس از این تاریخ هیچگونه اقدامی برای تأسیس موسسه ، یا سازمانی که عامل اجرایی این کنوانسیون در ایران باشد صورت نگرفت. در طی این سال ها ، جدی ترین کوشش ایران در این زمینه ، اعزام نماینده ای به سومین کنفرانس بین المللی صلیب سرخ در ژنو بود. در این کنفرانس، عبدالصمد ممتازالسلطنه سیاستمدار و وزیر مختار وقت ایران در پاریس، نقش بسیار مهمی در تبیین نگرش جوامع اسلامی به نشان بین‌المللی صلیب سرخ داشت . اگر چه همچنان هیچ نهادی از سوی دولت ایران برای انجام وظایف مربوط به صلیب سرخ بوجود نیامد . فعالیت های مربوط به این مؤسسه تنها در اثر کوشش های شخصی افراد و به صورت غیرمتواتر انجام می شود . از جمله ، تلاش های دکتر امیرخان اعلم ( مشهور به امیراعلم ، از جمله دانش آموختگان ایرانی در اروپا در رشته پزشکی و از بنیانگذاران چند بیمارستان به سبک غربی در ایران ) در خلال جنگ های داخلی ایران بین مستبدین و مشروطه خواهان در سال های پس از پیروزی انقلاب مشروطیت ایران بود .

http://www.PorsemanNews.ir/fa/News/395572/تقویم-تاریخ--پیوستن-ایران-به-تشکیلات-بین-‏المللی-صلیب-سرخ