بزرگنمايي:

ایران پرسمان - فردا / یک تحلیلگر مسائل سیاست خارجی گفت: فرانسه به دنبال منافع خود نیز هست و می‌خواهد با داشتن موضعی سخت‌تر نسبت به طرفین دیگر امتیاز بیشتری بگیرد.
سفر اخیر سید ابراهیم رئیسی به روسیه و البته در شرایط مذاکرات وین می‌تواند دارای پیام‌های مهمی باشد؛ از یک سو نشان می‌دهد ایران می‌تواند بدون تکیه به غرب مناسبات گسترده خود را در عرصه بین‌المللی داشته باشد و از سوی این امید می‌رود که ظرفیت‌های جدید و گسترده‌ای به روی ایران باز شود. حالا در این بین از سوی غربی‌ها چنین شائبه‌ای مطرح شده که ممکن است توافقی موقت میان ایران و دیگر طرفین برقرار شود تا نتیجه نهایی به مذاکراتی طولانی‌مدت موکول شود.
امیرعلی ابوالفتح، درباره این موضوع گفت: «توافق موقت فضاسازی رسانه‌های کشورهای غربی است؛ وگرنه موضع وزارت خارجه ایران کاملا معلوم است و ما به هیچ‌عنوان زیربار توافق موقت نمی‌ریم. ایران صرفا به دنبال توافقی محکم و دائمی است و حتی از آمریکا ضمانت می‌خواهد تا بعد از این دوباره شاهد خروج غیرقانونی این کشور از برجام نباشیم. توافق موقت به هیچ‌وجه نمی‌تواند دری به روی اقتصاد ایران بگشاید و به فرض که با رفع برخی تحریم‌ها سرمایه‌ای به کشور وارد شود. فایده‌ای ندارد و تا وقتی که امکان سرمایه‌گذاری خارجی در کشور وجود نداشته باشد، آمدن اندکی پول به کشور اتفاق ویژه‌ای را رقم نمی‌زند. بنابراین توافق موقت به طور کامل از دستور کار مذاکرات خارج شده و تیم مذاکره‌کننده ایران بی‌وقفته در حال تلاش است تا توافق نهایی حاصل شود».
او درباره نقش‌آفرینی فرانسه و اینکه چه‌قدر نقش این کشور را آمریکا تعیین می‌کند، بیان کرد: «آمریکا از همه ابزارهایش استفاده می‌کنند تا به نتیجه دلخواه خود برسد و ایران هم همین کار را می‌کند. در این بین یک زمان فرانسه و زمانی دیگر عربستان برای اهداف آمریکا ایفای نقش می‌کنند. البته فرانسه در این بین به دنبال منافع خود نیز هست و می‌خواهد با داشتن موضعی سخت‌تر نسبت به طرفین دیگر امتیاز بیشتری بگیرد و مثلا ببیند در صورت به نتیجه‌رسیدن مذاکرات چه سهمی از بازار ایران را به دست خواهد آورد و باز برای مثال پژو و توتال چه‌قدر در ایران حضور خواهند داشت. فرانسه هدف دیگری هم دنبال می‌کند؛ آنکه به ظاهر نشان دهد که مواضعش عین‌به‌عین آمریکا نیست و گرچه همه این شلوغ‌بازی‌ها در نهایت برای خدمت به آمریکاست اما می‌خواهد ژست مستقل هم داشته باشد».
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی ادامه داد: «ببینید چندین موضوع در اهداف طرف‌های غربی وجود دارد. آنها می‌دانند که بازار 85میلیون نفری ایران بکر است و تقاضا برای سرمایه‌گذاری خارجی بالاست؛ به همین دلیل نمی‌خواهند بازار ایران را از دست بدهند. بنابراین علاوه بر مسئله عدم اشاعه موضوعات اقتصادی هم تعیین‌کننده است».
ابوالفتح در پایان در پاسخ به این پرسش که موافقتنامه‌های بلندمدت ایران با چین و احیانا روسیه تا چه‌حد می‌تواند غربی‌ها را تحت فشار قرار دهد، گفت: «آمریکا از برجام بیرون آمد و تحریم‌های گسترده علیه ایران وضع کرد تا فشار خود را بالا ببرد و به زعم خود نظام را در معرض فروپاشی اقتصادی قرار دهد که موفق نشد. ایران هم هرچه‌قدر بتواند تحریم‌ها را خنثی کند یا دور بزند، از فشار این کشور و متحدان اروپایی‌اش می‌کاهد. آنهایی که در داخل هم مخالف گسترش ارتباط با کشورهای قدرتمندی مانند روسیه و چین هستند، می‌دانند که ایران هرچه ارتباطاتش گسترده‌تر شود، استواری‌اش بیشتر می‌شود و عملا این موضوع می‌تواند جلوی براندازی را بگیرد و طبیعی است موافقان براندازی از این شرایط رضایت نداشته باشند. از سوی دیگر اینکه می‌گویند اگر ما چین یا روسیه توافقنامه‌ای امضا و اجرایش کنیم، مستعمره این کشورها می‌شویم کاملا سخنی نادرست است زیرا حتی آمریکا و اروپا مبادلاتی به مراتب بالاتر با این کشورها دارند و ایران در آن مقیاس مبادله‌ای ندارد».