بزرگنمايي:

ایران پرسمان - خبرآنلاین / معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، تاکید می‌کند بسترهای تازه ارتباطی چون کلاب هاوس، در ایجاد فرآیند تضارب آرا و طرح دیدگاه‌های متفاوت در کنار و در برابر هم، نقش دارند و بی‌گمان در رویدادهایی چون انتخابات 1400، اثرگذار خواهند بود.
افزون بر جاذبه‌های متنی و تصویری که اپلیکیشن‌های مشهور، علاقمندان بسیاری در جهان برای خود جمع کردند، این‌بار یک ایده‌ ساده از ظرفیتِ صدا برای گرد هم آوردنِ مردم بهره برده است. اپلیکیشنی با رویکردِ صدا محور که در ابتدای کارش طرفداران میلیونی یافت.
کلاب هاوس، در ایران نیز علاقه‌مندان چشمگیری پیدا کرد. در ابتدای ورودش به داخل، مثلِ همه‌ شبکه‌های اجتماعیِ نوظهور همراه با حرف و حدیث‌های بسیاری از سوی موافقان و همچنین منتقدان سنتی همراه بود. عده‌ای با هر گونه شبکه‌های اجتماعی با هر نوعِ آن مخالفند. عده‌ای نیز معتقدند باید از هر پدیده‌ نوظهور، بیشترین بهره را مدبرانه برد.
حضور 3 وزیر در کلاب هاوس و دیگر شخصیت‌های سرشناس سیاسی به سرعت در کشور خبرساز شد و برخی نهادها نیز برای خود حساب باز کردند. فضایی همچون کنفرانس یا نشست خبری که نیاز به ساز و کارها و الزامات و مجوزهای فراوان و پیچیده داشت، این‌بار به سادگی با تنها چند کلیک آن‌هم در سطح جهان برگزار می‌شود و محدودیت و تبعیضی برای حضور افراد در آن وجود ندارد. در این بین، واکنش رسانه‌های کشور نسبت به این شبکه اجتماعیِ صدا محور چگونه خواهد بود؟ برای شرح بیشتر این ماجرا، با محمد خدادی، معاون مطبوعاتی وزیر به گفت‌وگو نشسته‌ایم که می‌خوانید:
موضع کلی معاونت مطبوعاتی درباره کلاب هاوس چیست؟
اصولا تایید یا رد یک بستر ارتباطی درحوزه وظایف معاونت مطبوعاتی نیست.
به نظر شما، رسانه‌های کشور باید در این شبکه اجتماعی حضور داشته باشند یا نه؟
اصولا حضور در شبکه‌های اجتماعی انتخاب رسانه نیست. واقعیت برای بقای رسانه است زیرا فضای شبکه‌های اجتماعی بازار چند منظوره متفاوت از گذشته را برای رسانه‌ها به‌عنوان یک فرصت بی‌نظیر و غیر قابل پیشبینی مهیا کرده وفرصت بی‌بدلیلی را برای همه دست‌اندرکاران رسانه میسر ساخته است.
زیرا قدرت رسانه به جذب مخاطب است و برای جذب مخاطب نیاز به تسهیل‌سازی بستر رسانه است. مثلا برای توزیع یک روزنامه چه میزان زمان و نیروی انسانی نیازبود که محتوای روزنامه به‌دست خواننده‌اش برسد؛ امروز همین عوامل تقریبا نزدیک به صفر رسیده است.
یعنی زمان ارسال محتوا و دریافت مخاطب به ثانیه در شبکه‌های اجتماعی رسیده علاوه بر آن تجمیع فرآوردهای مکتوب تصویری و صوتی و... به همراه تجمیع بسترها فرصت بسیار ارزشمندی را فراهم کرده است که هیچگاه تصور آن هم نمی‌شد. اکنون نوبت رسانه‌هاست که دراین میدان جدید، متفاوت و متمایز با گذشته که تقریبا همه موانع برطرف شده است، کارکرد رسانه را در شبکه‌های اجتماعی باز تعریف کنند و در این میدان به رقابت بپردازنند.
آیا کلاب هاوس رقیب رسانه‌ها است؟
کلاب هاوس مانند هر بستر ارتباطی دیگر، رقیب و شریک ازیک سو و از سوی دیگر فرصت و تهدید است. این شامل فقط بسترهای ارتباطی نمی‌شود، در هر فرآیندی می‌تواند باشد.
کمی توضیح دهم - رقیب به معنی ظهور کلاب هوس با مدلی متفاوت، متمایز و درعین حال با دسترسی راحت – شریک به معنی این‌که هم‌افزایی با رسانه در مسیر تبادل اطلاعات متقابلا مطالب مطرح شده درکلاب هاوس در رسانه‌ها و بالعکس.
فرصت را می‌توان بر توسعه امکان تبادل اطلاعات و گفت‌وگو دانست و تهدید آن، مورد سوء استفاده و بهره‌برداری خارج از چارچوب قوانین و مقررات کشور قرار گرفتن و مخل امنیت و منافع مردم شود.
البته این شامل کلاب هاوس تنها نیست، هر فرآیندی همین وضعیت را دارد. شما اجازه واردات به یک خودرو را هم بدهید و اصولا اگر از نظر استاندارد و ایمنی و تامین قطعات و ... در چارچوب قوانین نباشد مقررات راهنمایی و رانندگی هم نداشته باشیم، مخل آسایش و ایمنی مردم و منجر به مشکلات عدیده ازجمله افزایش تصادف جرح و تلفات می‌شود.
آیا با ظهور این شبکه‌های اجتماعی، ما دیگر از عصر مجوز عبور کرده‌ایم؟
مجوز یعنی استاندارد تعیین کردن و مشخص کردن چارچوب وظایف و این اصولا برای کمک به استفاده صحیح و استمرار استفاده است نه مانع تراشی و ایجاد محدودیت _ شامل همه فرآیندها در یک جامعه می‌شود. ظهور شبکه‌های اجتماعی به معنی بی‌نیازی به استاندارد و چارچوب نمی‌تواند باشد، باز هم مثال خودرو را می‌زنم که ساده‌ترین است؛ برای تردد در خیابان، خودرو باید مجوز تردد با نصب و ثبت شماره و تعیین مالک داشته باشد. هم اکنون مجوز رسانه به همین شکل است یعنی هر رسانه باید شناسنامه داشته باشد و متولی آن مشخص شود. صدور مجوز رسانه در ایران همین روند را دارد طی می‌کند. قانون عملا مشخص کردن هویت برای فعالیت رسانه است و نه بیشتر به همین دلیل الان ما بیش از 13 هزار رسانه با مجوز داریم یعنی هزاران رسانه با شناسنامه و مجوزدار داریم اگر غیر از این بود که این تعداد رسانه مجوز نمی‌توانست بگیرد.
به نظر شما در نبود رسانه‌های حرفه‌ای، مستقل، آزاد و بی‌طرف، شبکه‌های اجتماعی می‌توانند یا توانسته‌اند جایگزین یا نیازهای رسانه‌ای را برطرف کنند؟
در مورد چهار واژه حرفه ای، مستقل، آزاد و بی طرف این چهار واژه شاخص است اولا در تعریف این واژگان نگاه متفاوت وجود دارد و ازنگاه من این نسبت به زمان و مکان تعریف می شود. منبعث از فرهنگ یک جامعه، مسائل و مناقشات جاری و بسیاری عوامل متعدد معنی می یابد نمی توان یک جامعه افریقایی درگیر با هزاران منازعه را با کشوری مانند سوئیس مقایسه و شاخص ها را یکسان معنی کرد.
ثانیا تعریف تئوری با تعریف کاربردی کاملا متفاوت است مثلا رسانه های فارسی زبان مقیم خارج ازکشور خود را شامل این چهار شاخص با تعریف خود می دانند که قطعا از نگاه روزنامه نگاران ایرانی کاملا فاقد آن هستند و به عکس مامور به اجرای ماموریتی با هزینه اختصاص یافته توسط یک کشور در معادلات سیاسی امنیتی علیه کشور مقابل البته با بهره از ابزار رسانه یعنی نه حرفه ای هستند نه مستقل و نه آزاد و نه بی طرف بنظر شما چرا عربستان سعودی که با ایران رابطه سیاسی ندارد و عملا اعلام دشمنی می کند هزینه کلان می کند که رسانه ای به زبان فارسی در انگلستان ایجاد کند با چه هدفی است و این شاخص ها که ذکر کرده اید را شامل می شود – چون کسی پول برای بی طرفی هزینه نمی کند و وقتی طرف بودی دیگر استقلال و آزادی معنی ندارد و وقتی استقلال نداشتی پس دیگر حرفه ای نیستی.
درمورد شبکه های اجتماعی هم همین گونه است یعنی شبکه های اجتماعی شاخص تبادل اطلاعات و ... مشابه سایر رسانه‌ها را دارند با قدرت جمع آوری اطلاعات – پردازش، محیط دسترسی و تبادل وسرعت انتقال بسیار بالا – پس نتیجه گیری می‌کنم که حرفه ای بودن مستقل و آزاد وبی طرفی به تولید کننده اطلاعات بر می گردد که چه میزان این شاخص ها برایش مهم است و چه میزان به آن عمل میکند و مهم تر این که اصولا این شاخص را چگونه معنی می کند.
 دراین گذر با توجه به اینکه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 1400هستیم و بعلت وجود کرونا نقش فضای مجازی پررنگ تر می شود آیا کلاب هاوس می تواند در این فرایند موثر، جدی و نقش تعیین کننده ایفا کند؟
قطعا هر بستری که گفت‌وگو را میسر کند در ایجاد فرایند درک متقابل – تضارب آرا و طرح دیدگاههای متفاوت در کنار و در برابر هم میسر باشد مناسب اثر گذار خواهد بود.
کلاب هاوس هم از این قاعده مثتثنی نیست – علاوه بر آن تجربه جدیدی است که فرصت گفت و گو را در مدل متفاوت ممکن کرده است. باور من این است که کلاب هاوس خوب یا بد مهم این است که مهارت گفت و گو – نیاز به گفت و گو – قدرت گفت و گو در درک متقابل را بازخوانی کرد.
حال باید دید فضای افراط و تفریط شامل کلاب هوس می شود یا نه ؟! نگاه صفر و یکی – این که کلاب هوس اگر باشد چه می شود اگر نباشد چه خواهد شد ؟! و ... غالب بر محتوی گفت وگوی شکل گرفته نشود.
بنظرم مهم تر از کلاب هاوس افرادی است که در کلاب هلوس حضور دارند و آن جامعه کنشگر جوان ایرانی است و مهم تر از آن گفتمانی که در آن شکل گرفته ، انتظار این است که همین مسیر ادامه یابد و دچار افراط و تفریط نشویم علاوه بر ان ساز وکار و چارچوب های مشخصی هم برای جلوگیری از سو استفاده فراهم شود که استمرار گفت و گو و تبادل دیدگاهها که حیات جامعه – امنیت افرین و توسعه کشور درهمه زمینه ها ممکن می کند را فراهم آورد.
کلاب هاوس مثل بسیاری از شبکه‌های اجتماعی آنچنان وارد فضای اجتماعی شد که جز پذیرش و بهره از آن در راستای اهداف مورد نظر، رفتار دیگری نمی توان با آن داشت. معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد نیز با اینکه می گوید " اصولا تایید یا رد یک بستر ارتباطی درحوزه وظایف معاونت مطبوعاتی نیست" اما در خلال سخنانش مشخص است که نگاه مثبتی به این اپلیکیشن با هدف ایجاد بستر مناسب برای گفت وگو را دارد. با این حال همچنان نگاه این معاونت به سیستمِ و ساز و کار مجوز نیز ایجابی است و آن را تنها یک استاندارد می داند. با این حال هنوز هستند افرادی که فرایند مجوز را نوعی استقلال زدایی از رسانه تعبیر می‌کنند