بزرگنمايي:

ایران پرسمان - سیاست روز / « ضرورت‌های یک کنفرانس » عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم قاسم غفوری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
اولین کنفرانس بین‌المللی علوم و فنون هسته‌ای 2024 در اصفهان از دیروز به مدت سه روز آغاز به کار کرده است. در همین راستا نیز در میزگردهای تخصصی 80 سخنران علمی و دانشمندان از کشورهای 5 قاره و بیش از 50 نفر فعال در مجموعه هسته‌ای حضور خواهند داشت. این کنفرانس در حالی برگزار می‌شود که از دو زاویه دارای اهمیت می‌باشد.
نخست سفر گروسی مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تهران برای حضور در این نشست و رایزنی با مقامات ایرانی می باشد. این سفر در حالی صورت می‌گیرد که در یک سوی معادله جمهوری اسلامی ایرانی قرار دارد که به اذعان آژانس بیشترین بازرسی‌ها و دسترسی‌ها به بازرسان آژانس داده است. در همین حال تهران همواره تاکید دارد که فراتر از پادمان و ان پی تی تعهدی را نخواهد پذیرفت بویژه آنکه طرف‌های غربی به هیچ کدام از تعهدات برجامی خود عمل نکرده اند لذا ایران نیز ضرورتی برای اجرای تعهدات بیشتر ندارد. علاوه بر این تهران همواره از سیاسی کاری و دوگانگی رفتاری آژانس ابراز نارضایتی داشته است بویژه اینکه از یک سو آژانس به مرجعی برای درز اطلاعات محرمانه هسته‌ای و حتی ترور دانشمندان هسته‌ای ایران مبدل شده است و از سوی دیگر آژانس هرگز حملات خرابکارانه رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران محکوم نکرده است. در رویکردی سوال برانگیز آژانس حتی تهدیدات اخیر هسته‌ای رژیم صهیونیستی علیه غزه را نیز نادیده گرفته است که جای سوال بسیار دارد.
در سوی دیگر معادله طرف‌های غربی برجام هستند که موظف به اجرای تعهدات برجامی بوده‌اند که هیچ کدام را نه تنها انجام نداده‌اند بلکه همواره از آژانس به عنوان ابزاری سیاسی برای اعمال فشار بر ایران بهره گرفته‌اند. در این شرایط تهران در سفر گروسی در حالی صداقت خود در همکاری با آژانس را بار دیگر اثبات می‌کند، خواستار تغییر رفتار آژانس و شخص گروسی از سیاسی کاری به رویکرد فنی و تخصصی می‌باشد. گروسی نمی‌تواند از یک سو ادعای بی طرفی داشته باشد و از سوی دیگر همچنان به طرح ادعاهای واهی علیه ایران ادامه دهد و به بهانه‌ای جهت استمرار رفتارهای خصمانه غرب علیه تهران مبدل گردد. رویکردهای پاندولی و غیر منطقی افرادی همچون گروسی موجب شده تا عملا اعتبار جهانی آژانس با ابهامات بسیاری همراه شود که نتیجه آن در نهایت می‌تواند به خروج بسیاری از کشورها از آژانس
منجر شود.
دوم آنکه برگزاری کنفرانس بین‌المللی علوم و فنون هسته‌ای در اصفهان با حضور اندیشمندانی از سراسر جهان در کنار نمایش توانایی‌ها و ظرفیت‌های علمی بی بازگشت ایران در عرصه هسته‌ای، ماهیت صلح آمیز این فعالیت را نیز بار دیگر مورد تاکید قرار می‌دهد. به عبارتی دیگر این کنفرانس بیانگر جایگاه بالای ایران در حوزه دانش‌های روز هسته‌ای است که برخلاف کشورهای غربی که معطوف به تسلیحات هسته‌ای می شود، در عرصه رفع نیازهای امروز بشری از بهداشت و درمان گرفته تا آب و هوا و زیست محیط را در بر می گیرد. حضور اندیشمندانی از سراسر جهان نیز در کنار نمایش توان و ظرفیت علمی ایران، نشانگر اعتماد جهانی به امنیت و ماهیت صلح آمیز هسته‌ای ایران است که سندی آشکار بر واهی بودن ادعاهای غرب علیه توان و برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی می‌باشد.

به هر تقدیر می‌توان گفت آنچه این روزها در حوزه هسته‌ای در ایران جریان دارد از یک سو برگرفته از تعاملات همه جانبه ایران با آژانس است که تلاش می‌کند تا فرصتی دیگر را به آژانس و شخص گروسی برای پایان دادن به سیاسی کاری و حرکت در مسیر صحیح فنی داده باشد و از سوی دیگر به محلی جهت هم افزایی میان اندیشمندان عرصه هسته‌ای مبدل گردد که نتیجه آن می‌تواند دستاوردهای بسیاری برای رفع مشکلات امروز جهان به همراه داشته باشد. مجموع این رفتارها در کنار آنکه بیانگر ظرفیت‌های عظیم دیپلماسی هسته‌ای ایران می باشد، نقش آفرینی تهران در نظم نوین جهانی با محوریت دانش هسته‌ای را به نمایش می‌گذارد که در نهایت می‌تواند دستاوردهای بسیاری برای ایران در عرصه داخلی و خارجی به همراه داشته باشد.