بزرگنمايي:

تفکر اشتباهي وجود دارد که کارمنداني که سن بالاتري دارند،کارآيي پايين تري دارند. در اين مقاله برآيند تحقيقي را که در مورد نحوه عملکرد نزديک به 400 مورد مطالعاتي انجام گرفته است، بررسي مي کنيم.

نتيجه به دست آمده از اين تحقيق نشان مي دهد که تقريبا تمام کليشه هاي منفي عنوان شده در مورد اين گروه بي اساس است. به توصيه اين مقاله با توجه به آنکه تعداد کارگران سن و سال دار رو به ازدياد است، مديران بايد بدفهمي هايي را که منجر به انتشار چنين اخباري در مورد سن و سال مي شود، به طور گسترده مورد بازنگري قرار دهند.

در سال 2010، طبق آمار اداره کار آمريکا، 55 درصد از کارمندان ايالات متحده بالاي 40 سال داشتند و تا سال 2018، تعداد نيروي کار بين سنين 55 تا 75 سال اين کشور به 11 ميليون نفر خواهد رسيد، که بنابر پيش بيني سال 2009 در يکي از تحقيقات انجام شده، اين تعداد جمعيتي قريب به يک چهارم نيروي کار را شامل مي شود. اما بايد توجه داشت که کليشه هاي منفي مي تواند کار را براي اين کارگران دشوار کند. مطالعات پيشين نشان داده است که معمولا مديران، نيروي جواني را بر تجربه ترجيح مي دهند و اين تبعيض نه تنها اثر محسوسي بر سلامت کارگران مسن، کيفيت زندگي آنها و تصميماتشان در مورد سن بازنشستگي دارد، بلکه مي تواند براي شرکت ها گران تمام شود از اين جهت که آنها خود را در معرض پرونده هاي حقوقي تبعيض سني قرار مي دهند يا براي حفظ کارمندان خبره به تقلا مي افتند.

اين مقاله شش مورد از معمول ترين و مخرب ترين کليشه ها را مورد بررسي قرار مي دهد: در مقايسه با کارگران جوان تر، مسن تر ها (1) انگيزه کمتري دارند، (2) تمايل کمتري به همراهي با برنامه هاي آموزشي و ارتقاي شغلي دارند، (3) در مقابل تغييرات بيشتر مقاومت مي کنند، (4) چندان قابل اعتماد نيستند، (5) احتمال ابتلاي آنها به بيماري هايي که کارشان را تحت تاثير قرارمي دهد بيشتر است و (6) بيشتر در معرض درگيري هاي کاري – خانوادگي قرار مي گيرند.

نگارندگان اين مقاله تنها يکي از اين کليشه ها را از لحاظ تجربي قابل تاييد يافتند. در واقع کارگران مسن تر، به طور متوسط، ميل کمتري براي ارتقاي شغلي دارند – رويکردي که با رواج برنامه هاي آموزشي اي که بيشتر به کارمندان جوان اختصاص دارد، در حال ازدياد است. اما پنج کليشه ديگر به طرز مشهودي مردود بودند.

نويسندگان اين مقاله، فراتحليلي (meta analysis: تحليلي بر مجموعه اي از پژوهش ها) از همه تحقيقات تجربي منتشر شده از اوايل دهه 1970 تا 2011 ارائه دادند، که رابطه ميان سن و اين شش کليشه را مورد بررسي قرار مي دهد.

آنها تمام تحقيقاتي را که بر پايه روش هاي آزمايشي انجام شده بود، حذف کردند و منحصرا بر تحقيقاتي تمرکز کردند که بر پايه وقوع در دنياي واقعي قرار داشت و کارمندان فعال (نه بازنشسته) را شامل مي شد. به روايت نگارندگان، فراتحليلي از پژوهش هاي گذشته براي اين موضوع کافي بود، زيرا اين به آنها اجازه مي داد تا خطاهاي اندازه گيري تصادفي را حذف کرده و استنباط هاي قوي تري را از تاثيرات سن داشته باشند.

بعد از جست وجو در چندين پايگاه داده دانشگاهي، نگارندگان با 380 مقاله تجربي روبه رو شدند. نگارندگان يادآور مي شوند که آمار افزايشي مقالات در سال هاي اخير بازتابي از تعداد رو به رشد و اهميت نيروي کار مسن است. آنها اظهار داشته اند که از آنجا که شواهد تجربي فراهم آمده پنج مورد از شش کليشه را زير سوال برد، مديران براي اطمينان از اينکه شرکت هاي شان مرتکب چنين خطاهايي نمي شوند بايد تلاش زيادي کنند. اين مطالعه نشان داده است که شرکت ها مي توانند براي مقابله با تبعيض سني سه استراتژي اساسي را به کار بگيرند.

1. چشم پوشي: تصميم گيران بايد در اموري چون استخدام، اخراج، ارزيابي هاي کاري و ترفيع ها فقط سن کارگران را در نظر نگيرند.اما معمولا مديران ارشد ممکن است براي سنجش شرايط و روال کاري کارمندان يا متقاضيان به اين اطلاعات نياز داشته باشند و عملي کردن اين روش مشکلاتي به وجود مي آورد.

2. رويکرد توجه به عملکرد هاي مثبت: مديران مي توانند اين رويکرد را در پيش گيرند و از اين رو نسبت به کارگران مسن تر تبعيض نشان ندهند تا با آثار مخرب کليشه ها مقابله کنند، اما مطالعه اي در سال 2011 نشان داد که چنين برنامه هايي به سختي قابل اجرا هستند و مي توانند به نتايجي معکوس منجر شوند.

3. افزايش آگاهي در مورد کليشه هاي سني: به گفته نگارندگان، اميدوارکننده ترين و محتمل ترين روش پيش رو است.در به کار گيري اين استراتژي، مديران بايد به دقت تصميمات کارمندان را زير نظر بگيرند تا الگوهاي تبعيض سني را پيدا کنند. افزايش فرصت هاي کاري براي کارمندان در تمام رده هاي سني به طوري که بتوانند در کنار همديگر کار کنند، مي تواند از ايجاد کليشه هاي منفي بکاهد. با طرح کليشه هاي مثبت در مورد کارمندان مسن از طريق مهم قلمداد کردن تجربه و درايت شان، مديران مي توانند به طور مستقيم با موضوع کليشه هاي منفي مقابله کنند. ممانعت از انجام مکالمات بي پرده در مورد اينکه کليشه هاي سني چه آثاري در محيط کار مي گذارند، مي تواند برداشت هاي منفي را کاهش دهد و وضعيت کارمندان مسن را بهبود بخشد.

بيشتر کليشه هايي که در مورد کارگران مسن عنوان مي شود صحت ندارد. همان طور که سن متوسط نيروي کار افزايش مي يابد، مديران بايد تفکرات غلطي را که مدت هاست نسبت به کارمندان مسن تر باور داشته اند دور بريزند، در تصميمات مربوط به کارمندان بر سن تاکيد نداشته باشند و در تجليل از صفات مثبت کارمندان باتجربه رويکرد فعال تري در پيش گيرند.