بزرگنمايي:

بدون ترديد دوران اول زندگي مشترک به دلايل متعدد داراي حساسيت هاي زيادي است. از طرفي زوجين نسبت به روحيات هم شناخت کافي ندارند و از سوي ديگر خانواده ها هم همواره درحال ارزيابي اين زندگي نوپا بر اساس ايده آل هاي خود که معمولا به دليل تعلق خاطرشان به فرزند تازه متاهل شده شان است، هستند.

از سمت سوم هم زن و مردي که به تازگي تشکيل زندگي داده اند از تجربه کافي براي حل مشکلات برخوردار نيستند و معمولا بر آتش هاي کوچک و بزرگ پديد آمده، نفت و بنزين احساسي عمل کردن مي ريزند و حتي همان هفته هاي اول و ماه هاي اول به اين نتيجه مي رسند که ازدواج ما از اول اشتباه بوده است و بي جهت نيست که در سه سال اول زندگي پديده پرآسيب طلاق شکل مي گيرد.

به همديگر مهلت بدهيم

زندگي مشترک پهنه وسيعي از فرصت هاست که زوجين با آرامش و حساب شدگي، مشکلات را پايان کار نمي دانند بلکه آنها را بهانه و فرصتي براي آغاز جديد مي دانند و با همدلي و هم کوشي درصدد حل آنها برمي آيند و به هيچ وجه واقع بيني خود را قرباني ايده آل نگري نمي کنند.

حدالمقدور سعي کنيم مشکلاتمان را خودمان حل کنيم

يکي از مهارت هاي مهم در آغاز زندگي حل مسائل توسط خود زوجين است. زيرا زن و شوهر بهتر از هر کسي به موضوع آگاهي دارند و اکثر مسائل بيشتر به تفاوت سلايق و عرف هاي زوجين است. از سويي اطرافيان ممکن است از نگاه و تجربه خودشان يا مثلا از سر محبت نسبت به فرزند پيشنهادي ارائه دهند که مناسب نيست.

از تفاوت هاي جنسيتي و روحيات فردي و خانوادگي يکديگر بيشتر آگاه شده و به آن ها احترام بگذاريم

يک زوج موفق مي داند که تفاوت هاي زن و مرد تناسب است نه نقص و کمال. تا بدين وسيله تناسب بيشتري ميان آنان، در زندگي مشترک ايجاد شود. زوجيت و دو جنسي در طبيعت بشر، براي هدف بزرگ آرامش در درون خانواده است. درنتيجه همسران بايد با مطالعه و افزايش آگاهي از تفاوت هاي جسماني و روان شناختي يکديگر، به مرور زمان شناخت خود را از حساسيت ها و روحيات فردي و خانوادگي يکديگر افزايش دهند و با آنان برخوردي شايسته نمايند.

با يکديگر گفتگو کنيم

با هم صحبت کنيد. اين مهارت يکي از عوامل بسيار مهم در ارتباط موثر و رفع مسائل و مشکلات زندگي است. اين امر، همچون کليدي، بسياري از درهاي صميميت را به روي زوجين باز مي کند و هنري است که از طريق آن مي توان از کاهش محبت و سوء تفاهم در زندگي مشترک پيشگيري نمود. در يک گفتگوي صحيح بايستي هر فرد براي برقراري ارتباط کارآمد مهارت هايي را در خود ايجاد نمايد، که در ذيل به آنان اشاره مي شود:

اينگونه سخن بگوييم :

_ ابتدا در خصوص سخن مورد نظر تامل کنيد.

_ به نرمي و تواضع همراه با خوشخويي، در فضاي مهر و محبت و نه خشم و عصبانيت سخن بگوييد.

_ از سخن بيهوده گفتن و پرگوئي بپرهيزيد و در موضوع مشکلتان حرف بزنيد.

_ اگر لازم است که در خصوص موضوع مورد نظر مفصل سخن به ميان آيد بايستي موقعيت و شرايط بيان سخن اثرگذار فراهم شده باشد.

_ سعي کنيد تا حدامکان سخنان را کوتاه و مفيد مطرح کنيد.

_ برسخنتان تسلط لازم را داشته باشيد و آنان را شمرده بيان کنيد.


_ سخنتان همراه با نرمي باشد و آن را در قالبي نيکو «براساس موقعيت مورد نظر» آراسته نماييد.

_ از سخنان زشت که روش انسا ن هاي خود باخته است جدا پرهيز نماييد.

_ عاقل باشيد و اگر موضوعي است که برايتان مهم است که مطرح شود، نترسيد و با درايت آن را بيان کنيد.

_ مراقب باشيد که با حفظ آرامش و تدبير از شيوه ي نامناسب يا کلماتي که باعث سوء برداشت مي شود پرهيز نماييد.

_ به دقت به سخنان طرف مقابل گوش دهيد و نسبت به آنها واکنش مناسب نشان دهيد.

_ از مجموع سخنانتان در پايان، يک جمع بندي و نتيجه گيري روشن داشته باشيد.

اينگونه از يکديگر سوالاتمان را بپرسيم :

_ به همسرتان بگوييد که به او اطمينان داريد و با پاسخ سوالي که در ذهن شما ايجاد شده، به نشاط و آرامش مي رسيد.

_ آن را شايسته و درست مطرح کنيد چرا که پرسش خوب، نيمي از آگاهي را براي شما فراهم مي سازد.

_ هدف از پرسيدنتان فهميدن و درک حقيقت باشد نه براي آزردن و درمانده کردن طرف مقابل.

_درباره مسائل بي فايده از همسرتان سؤال نکنيد.

_ در مورد پاره اي موضوعات که پاسخ صريح آن باعث شرمندگي مي شود خودداري شود.

اينگونه گوش کنيم :

_ اشتياق خود را نسبت به شنيدن مسائلي که براي زندگي و خصوصا همسرتان مهم است، نشان دهيد.

_ پس از گوش کردن به تغييرات مفيدي که لازم است ايجاد شود عمل کنيد! يادتان باشد اين امر نشانه اهميت دادن شما نسبت به همسرتان است و باعث افزايش حس اعتماد محبت در روابط مي شود.

_ خوب به سخن همسرتان گوش کنيد و پيش از آنکه مفهوم مدنظر او را به درستي نيافته ايد قضاوت نکنيد.

_ از عواملي که سبب عدم تمرکز بر روي سخن همسرتان مي شود پرهيز کنيد.

_ در برابر سخن همسر خود فروتن و صبور باشيد و به سخن او دل دهيد.

براي داشتن يگ گفتگوي صحيح يادتان باشد :

_ صحبتتان را در موقعيتي مناسب و اثرگذار با همسرتان مطرح کنيد.

_ سخنانتان را بگوييد نه با هدف اثبات نظر خودتان، بلکه با اين هدف که حق و حقيقت را متوجه شويد.

_ دنبال اين نباشيد که حق توسط شما حتما بايد آشکار شود بلکه اگر متوجه شديد خطا با شما بوده بپذيريد، خدا را شکر کنيد و از همسرتان تشکر کنيد.

_ سعي کنيد صحبت هايتان درباره واقعه اي مهم که اتفاق افتاده يا به زودي روي خواهد داد باشد.

_ با يکديگر در خلوت و مکان مناسب گفت وگو کنيد.

_ اجازه دهيد همسرتان دلايل خود و سوالاتي را که در ذهن دارد با آزادي و آرامش بيان کند.

_ در بين سخنان همسرتان به دنبال مطالبي باشيد که شما را به حقيقت نزديک مي کند.

_ هدفتان خيرخواهي باشد. و منطقي و خالي از هرگونه تعصب و لجاجت با همسرتان گفتگو کنيد.

_ از «جدال» که زور گفتن و قبول نکردن حق و دلايل منطقي است دوري کنيد زير باعث مي شود احترامتان را از دست بدهيد.


در مسائل اساسي و بحراني با يک مشاور ديندار، امين و عاقل مشورت کنيم :

برخي امور از حساسيت و ظرافت هاي خاصي برخوردار است که با توجه به تجربه کم زوجين جوان بايستي در اولين فرصت با فردي ديندار ، عاقل با تدبير و امانت دار مشورت کرد.

حرف هاي اطرافيان که سبب دلخوري مي شود را براي يکديگر بازگو نکنيم :

در اوايل زندگي مشترک به دليل آگاهي کمي که زوجين و بستگان آنان نسبت به يکديگر دارند ممکن است از سر دلسوزي، بستگان سخناني را نسبت به همسر ما بيان کنند که بازگويي آنها سبب دلخوري و فاصله در ارتباطات خانوادگي شود. دراين زمينه ضرورتي ندارد اين صحبت ها به همسر انتقال داده شود، بلکه اگر آن مطالب براي رشد زندگي موثرند بدون ذکر نام فرد در موقعيت مناسب با شيوه اي درست با همسر مطرح گردد.

با يکديگر مشورت کنيم :

خود محوري در زندگي مشترک باعث کاهش محبت و نشاط در خانواده مي شود. رسول رحمت (ص) مردي را که نسبت به همسرش خودمدار باشد و با تبختر رفتار کند دشمن خدا معرفي مي کند. يادمان باشد هيچ چيز مانند خودمداري روابط ميان همسران را تيره نمي سازد و زمينه تفاهم را از بين نمي برد.

لجاجت را کنار بگذاريم :

در يک ارتباط موثر زوجين بايد از يک دندگي و اصرار بر نظر خود به جد پرهيز کنند و در مقابل براي حل مسائل زندگي، منش حق گرايي و خطاپذيري را داشته باشند. اگر مي خواهيد در زندگي مشترک، آرامش و نشاط داشته باشيد با ترک لجبازي به اين امر کمک خواهيد کرد.

از يکديگر عيب جويي و سرزنش نکنيم :

در زندگي خانوادگي ، زن و مرد بايستي بدي هاي يکديگر را ناديده بگيرند. نقص زن، نقص مرد است و نقص مرد، نقص زن است و بايد در روابطمان، نقص پوش باشيم. همچنان که قرآن زن و مرد را لباس هم معرفي کرده است.

اگر خواهان محبت و حل مسائل در خانه هستيم بايد منفي باف نباشيم. اگر به اشکال يا نقصي در طرف مقابلمان رسيديم؛ نبايد نگاه نقطه اي داشته باشيم و تمام تمرکزمان را به آن معطوف کنيم بلکه آن را در کنار خوبي ها و قوت هاي او ببينيم و گاهي به نقص ها و عيوب خودمان هم توجه کنيم تا بتوانيم از سرزنش کردن و عيب جو بودن فاصله بگيريم.

از به کار بردن خشونت درحل مسائل مان به جد پرهيز کنيم :

ملايمت ، مبارک و خشونت، شوم است. هرگاه خداوند براي خانواده اي خيري بخواهد، ملايمت را وارد آن خانواده مي کند؛ زيرا ملايمت، هيچ گاه با هيچ چيز همراه نمي شود؛ مگر اين که آن چيز را زينت مي بخشد و خشونت ، هرگز با چيزي همراه نمي شود، مگر اين که آن چيز را زشت مي کند. آيا بهتر نيست با رافت و ملايمت از سنگيني بار مشکلات زندگي بکاهيم؟

تصميم گيري نهايي به شوهر سپرده شود :

بالاخره دو نفر هر چه قدر هم با هم هم دل و همراه باشند، در پاره اي موضوعات اختلاف نظر دارند و ديدگاهشان متفاوت است. در اين شرايط به ويژه اگر موضوع مهم باشد و گريزي از تصميم گيري نباشد، عاقلانه اين است که پس از مشورت، مسئوليت تصميم نهايي به عهده شوهر باشد و خانم علي رغم عدم تمايل قلبي، در عمل با نظر شوهرش همراه شود و به او تکيه کند. هر چند دلايلي از نظر او وجود داشته باشد که اين گونه تصميم گيري نشود.

به همسرمان احترام بگذاريم و به او اعتماد داشته باشيم :

اگر زوجين چه در محيط خانه و چه در جمع دوستان و فاميل همواره احترام همديگر را حفظ کنند و پشتيبان همديگر باشند، هم اعتمادشان نسبت به يکديگر افزايش مي يابد و هم هيچ کس به خود اجازه دخالت در زندگي آنان را نمي دهد. يادمان باشد صميميت زوجين همراه با حفظ حريم و رعايت ادب، يکي از مهم ترين مهارت هاي رفتاري براي حل مشکلات زندگي زناشويي است.

اهل رفق و مدارا باشيم :

رفق به معناي نرمي و سازش کردن است و مدارا رفتاري برخواسته از درايت و فهم متناسب با توان فرد است تا او را از جايي که فعلاً قرار دارد به نقطه مطلوب برسانيم. اين موضوع يک ضرورت عقلي براي زيستن است. زيرا همانگونه که انسان ها از نظر بيولوژيکي و فيزيولوژيکي متفاوتند؛ از نظر ذوق، کشش، انديشه، ظرفيت نيز متفاوت هستند پس نياز به رفق و مدارا در زندگي است. يکي از موارد رفق و مدارا که شايد مهم ترين آن باشد؛ رفق و مدارا با نابهنجاري هاي اخلاقي زن يا شوهر است.