چاپ

ایران پرسمان -
شاعرانه/ عذر می‌خواهم که در خواب‌هایم از آن‌چه هستی گاه زیباتری
٢٢
٠
آخرین خبر / از این که عادت کرده‌ام تو را به یک نام مشخص
یک ترانه‌ی آرام
یک دعای ثابت
بنامم و بخوانم و بخواهم، عذر می‌خواهم
عذر می‌خواهم که در خواب‌هایم
از آن‌چه هستی گاه زیباتری و گاهی
آن‌قدر دور ایستاده‌ای که پیدا نیستی
من تو را میان زمزمه‌ها نوشتم
میان یک آواز قدیمی
که از دهان تو بیرون می‌ریخت...
‌
من تو را از اندوه گرفتم
از خدای غمگینی که از عشقش، باران
از خنده‌اش، غروب و
از خاطره‌اش، تنهایی را نشان داد
‌
پس به من حق بده زیبایم
تو را آن‌گونه که هستی نخوانم و
این‌چنین که می‌نویسم، نباشم...
‌
سیدمحمدمرکبیان
دست‌هایت را در کلمه‌هایم فرو کن