چاپ

ایران پرسمان -
این کهکشان چند بازو دارد؟
٢٤٤
١
مجله ایلیاد / تلسکوپ فضایی هابل تصویر جدیدی از کهکشان مارپیچی NGC2985 تهیه کرده است. این کهکشان در سوم آوریل سال 1785 توسط «ویلیام هرشل» ستاره‌شناس آلمانی بریتانیایی کشف شد. NGC2985 در فاصله‌ی 59 میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی دب‌اکبر قرار دارد. نام‌های دیگر این کهکشان عبارت‌اند از LEDA28316، UGC5253 و IRAS09459+7230. قطر این کهکشان در حدود 95،000 سال نوری است.
NGC2985 درخشان‌ترین کهکشان از گروه محلی خود است. این گروه کهکشانی شامل کهکشان‌ مارپیچ NGC3027 و کهکشان کوتوله‌ی UGC5455 نیز می‌شود. همان‌طور که در تصویر مشخص است، این کهکشان دارای یک نقطه‌‌ی درخشان مرکزی است که بازوهای مارپیچ متعددی از آن بیرون زده است. در هر کدام از بازوهای این کهکشان نقاط روشن و آبی متعددی وجود دارد که می‌توان گفت محل‌های تشکیل ستاره‌های جوان هستند.
کهکشان NGC2985 همچنین دارای یک سیاه‌چاله‌ی اَبَرپُر‌جرم مرکزی است که جرم آن حدود 160 میلیون برابر جرم خورشید است. ستاره‌شناسان مسئول تلسکوپ هابل، می‌گویند: «کهکشان‌های مارپیچ تمایل دارند به سمت کهکشان‌های دیگر حرکت کنند و باعث ادغام کهکشانی شوند. این رخدادهای ادغام‌شدگی باعث به هم ریختن ساختارهای بادی موجود در کهکشان‌های اولیه می‌شوند و شکل آن‌ها را مسطح و هموار می‌کنند. فارغ از اینکه این کهکشان‌های مارپیچ از کجا سرچشمه گرفته باشند، به خودی خود دارای زیبایی فراوانی هستند.»