آگاتاکريستي، نويسنده معروف رمان هاي پليسي مي گويد: «خيلي خوشحالم که مرد نيستم چون در آن صورت مجبور بودم براي يک عمر، يک زن را کنارم تحمل کنم!» اين جمله نشان دهنده اين است که زن ها همجنسان خود را دوست ندارند. به عبارت ديگر زن ها تحمل يکديگر را ندارند و خيلي از آنها به هم حسادت مي کنند.
آگاتاکريستي، نويسنده معروف رمان هاي پليسي مي گويد: خيلي خوشحالم که مرد نيستم چون در آن صورت مجبور بودم براي يک عمر، يک زن را کنارم تحمل کنم! اين جمله نشان دهنده اين است که زن ها همجنسان خود را دوست ندارند.
به عبارت ديگر زن ها تحمل يکديگر را ندارند و خيلي از آنها به هم حسادت مي کنند.
اما ما با اين نظريه موافق نيستيم و تصور مي کنيم بسياري از خانم ها هم با ما هم عقيده هستند.
به عنوان مثال يک جامعه شناس فرانسوي از آماري که در فرانسه به دست آمده بود مي گفت: طبق آخرين آمار در انتخابات فرانسه، تقريبا هيچ زني به يک کانديداي زن راي نداده بود!
از طرفي مسلما هيچ زني از اينکه يک وزير زن مدافع حقوق او در مملکتش باشد بدش نخواهد آمد و براي تصميم گرفتن درباره سرنوشت همجنسانش مسلما يک وزير زن را به مرد ترجيح خواهد داد
به اين دليل که او هم انساني است مثل من و شما و کم و بيش همان مسائل و مشکلاتي را دارد که زن هاي ديگر دارند.
تقصير مردان است
قرن هاست آقايان مي گويند زن خطرناک ترين دشمن زن است اما عامل اين دشمني کسي جز مردان نيستند.
اين مردان هستند که هميشه حس حسادت و رقابت را در زن به وجود مي آورند تا به اين وسيله وابستگي زن را نسبت به خودشان حفظ کنند.
کدام يک از ما زن ها هنگام معرفي شدن به زني زيباتر، خوش پوش تر و تحصيلکرده تر ازخود، نوعي فشردگي در قلب مان احساس نکرده ايم؟
به خصوص اگر شوهر يا نامزدمان هم همراه ما باشد. اين عدم اعتمادبه نفس را مردان در زنان به وجود آورده اند.
چون زن به محض روبه رو شدن با زني برتر از خود وحشت دارد که مبادا با برتري اين زن تجاوزي به سرزمين کوچک عشق او شود يا زلزله اي در آن پديد آيد!
در صورتي که خارج از دخالت هاي مرد، زن ها با يکديگر دوستان بسيار خوبي هستند؛ از بچگي دخترها با هم بزرگ مي شوند.
از دبستان تا دبيرستان با هم درس مي خوانند و... ولي انگار از زماني حسادت بر قلب آنها ريشه مي اندازد که مسئله مردان به ميان کشيده مي شود.
نقش مادرها در ايجاد حسادت
مادرها در ريشه دواندن اين حسادت در قلب دخترها نقش اساسي بازي مي کنند.
بسيارند مادراني که مرتب به دخترهايشان مي گويند: «شوهرت را براي خودت نگه دار و دوستانت را به همراه خودت در گردش هايتان نبر...» يا بسياري از زن ها از بدو ازدواج تحت تاثير سخنان مادرشان سعي مي کنند از رفت و آمد با همکاران تان زن شوهرشان پرهيز کنند و بدين ترتيب، اين قرار دوستي و اتحاد فقط بين مردها ديده مي شود و آنها اتحاديه مردانه خود را مثل يک قلعه حفاظت مي کنند در حالي که زن ها از ترس مردها بين خودشان نفاق و جدايي مي اندازند!
باز هم ميگرن هميشگي سراغتان آمده؟
بسياري چيزهاست که هنوز زن ها را از راحت زندگي کردن، فعاليت داشتن و آزاد فکر کردن باز مي دارد.
همين قدر که زن مي داند عصر، هنگام بازگشت از سرکار بايد با بچه اش که در درس هايش دچار اشکال شده سر و کله بزند و سعي کند دل همسرش را که با رئيسش دعوا کرده و عصباني است به دست آورد و در عين حال کارهاي خانه را انجام دهد زن را در يک نوع حصار قرار مي دهد.
وقتي اين زن شاغل صبح زود پس از کار پرزحمت و بي خوابي شب قبل که احيانا با جنگ و دعوا همراه بوده با چشمان پف کرده به سرکار مي رود، فکر مي کند بايد در برابر سؤال همکار زن خود به جاي اينکه حقيقت را بگويد مدعي شود که ميگرن هميشگي دوباره سراغش آمده و اين سردرد نتيجه زندگي خراب و ناراحت نيست، زيرا وحشت دارد از اينکه تراژدي زندگي اش را براي او بازگو کند.
مسلما دوستش او را دلداري خواهد داد و آنچه هم اين زن به آن نياز دارد همان دلداري است.
پس ترس او از گفتن حقيقت به يک زن ديگر در چيست؟
فرق زن هاي امروزي
زن ها از وقتي خود را شناختند در بين مادرشوهر، خواهرشوهر و همسايه اي که نبايد از اسرار زندگي آنها مطلع شود احاطه مي شدند و وقتي همه دور هم جمع مي شدند براي بافتني يا خياطي کردن بوده است.
اما از وقتي زن ها درس مي خوانند و کار مي کنند وضع تغيير کرده است و زن دريافته که ايجاد تفرقه در بين زنان عادات و رسومي بوده که جامعه مردانه آنها را ساخته و به دنياي او تحميل کرده است.
صورت خود را با سيلي سرخ نگه دار!
علت پرده پوشي هاي زن ها در مقابل دوستان خود اين است که هميشه چه در خانه پدر و چه در منزل شوهر شنيده اند که زن اگر در باطن خون هم مي خورد، بايد صورت خود را با سيلي سرخ نگه دارد تا مبادا بدبختي او باعث خوشحالي ديگر زن ها شود.
همين بدبيني عدم صداقت و تظاهر باعث مي شود خلأيي در روابط بين او و همجنسان ديگرش به وجود آيد و او را از ديگر زن ها جدا سازد و حال آنکه اگر بيشتر معاشرت کند و دوستي اش بي شائبه باشد حس خواهد کرد که زن ها همه قابل معاشرت و اعتماد هستند و موردي براي حسادت و احتياط وجود ندارد و به هيچ وجه آنطور که شايع است جنس زن بد نيست.
بحث زن ها حداقل فايده دارد
فرض کنيد در جمعي نشسته ايد که تعدادي از مردان در آن حضور دارند و راجع به مسائل مهم جهاني صحبت مي کنند.
مسائل موجود در خاورميانه، گرسنگي در جهان و... در حالي که اگر اين تعداد زن در کنار هم جمع شده باشند در مورد مسائلي از قبيل مشکلات زن هاي خانه دار صحبت مي کنند، آن هم با سر و صداي زياد و جيغ و داد و... اين تفاوت موضوع بحث و همچنين نوع بحث کردن در ميان زنان با آقايان باعث ايجاد حصاري بين زن ها و مردها مي شود.
اما نکته مهمي که بايد آن را در نظر گرفت اين است که گفت وگوهاي زنان در مورد مسائل و مشکلات مربوط به زن هاي خانه دار، نتيجه اي در بر دارد که باعث مي شود آنها در اين زمينه پيشرفت کنند اما فرياد مردها در مود مسائل جهان و سياست گوش کسي نمي رسد و هنوز هم دردي از گرسنگان دنيا دوا نکرده است.
مردها چي فکر مي کنند؟
يک دور هم جمع شدن پرسروصدا براي صرف چاي در خانه همسايه يا دوست يا خاله و عمه و صحبت از قيمت لباس، خوراک، روش تهيه ترشي و مربا بيماري هاي بچه ها يا غيبت کردن، از ديد مردها فکر زن از اين حد تجاوز نمي کند و....
ايجاد حس حسادت ريشه در کودکي دارد
در بسياري از فرهنگ ها از همان ابتداي دوران کودکي، خانواده، محيط مدرسه و... دختران را به رقابت با دختران فاميل، هم کلاسي ها و... تشويق مي کنند.
دختران در دوران کودکي به ياد دارند مادرشان براي اينکه آنها را راضي کنند که موهايشان را شانه بزنند به آنها مي گفتند، تو بايد از همه بچه ها خوشگل تر باشي.
در مدرسه خانم معلم يا خانم مدير وقتي با يکي از دختر بچه هاي مدرسه صحبت مي کند از او قول مي گيرد که شاگرد اول شود و از لحاظ درس و مشق بايد از باقي همکلاسي هاي خود جلوتر باشد، بنابراين به طور ناخودآگاه دختران در محيطي رشد مي کنند که آنها را تشويق به رقابت مي کنند و اين تشويق باعث مي شود دختران سعي کنند از همه بهتر باشند و در غير اين صورت حسادت هاي زنانه سراغ آنها خواهد آمد.
حس عدم اطمينان به همجنس
حس عدم اطمينان در بعضي از آدم ها وجود دارد و ربطي به زن يا مرد بودن ندارد اما آنچه حائز اهميت است اين قضيه است که اصولا مردان سعي مي کنند اين حس عدم اطمينان و اعتماد را در وجود خود کنترل کنند اما در نقطه مقابل زنان در مقابل اين احساس شروع به فکر و خيال مي کنند و همين فکر و خيال ها موجب مي شود به اين احساس ناخوشايند دامن زده شود و روز به روز اين حس قوي تر شود.
در نتيجه وقتي کوچک ترين مسئله اي مبني بر همين حس عدم اطمينان رخ دهد زنان واکنش هاي غيرمنطقي از خود نشان مي دهند.....
حرف هاي به ظاهر مهم مردها بسياري از اوقات کم اهميت تر از حرف هاي به ظاهر کوچک و کم اهميت زن هاست زيرا زن از مسائل جزئي، قابل عمل، مفيد و مربوط به زندگي روزمره حرف مي زند و مرد از مسائل بزرگ، تئوري و غيرعملي!
به خاطر جامعه مردسالاري که ما داريم زن ها احتياج به اعتمادبه نفس بيشتري داشته و نياز به فضايي براي ديده شدن توانايي هايشان دارند تا بتوانند خود واقعي شان را بشناسند و در نهايت پذيرفته شوند.
به جايگاه خود مطمئن باشيد
خانم ها بايد سعي کنند به جايگاهي که در زندگي اجتماعي و شخصي و خانوادگي خود دارند مطمئن باشند.
اين اطمينان تنها به کمک خود شخص ايجاد مي شود و در صورتي که فرد به جايگاه خود اطمينان حاصل کند نيمي از مشکلات حسادت او رفع خواهد شد.
در اينجا براي ايجاد حس اطمينان راهکاري را به شما پيشنهاد مي کنيم:
اينکه شما نگران جايگاه تان در چه شرايطي هستيد مهم نيست.
اگر سعي کنيد وظايف تان را به خوبي انجام دهيد ديگر لزومي ندارد نگران اين قضيه باشيد.
زن ها متواضع و قانع هستند
به طور کلي، زن ها متواضع و قانع تر هستند و درباره مسائلي که اهميت شان ظاهرا کمتر است سخن مي گويند چون امکان و اميد به حل آن موجود است.
همچنين زن ها ملايم تر هستند و همين تواضع، ملايمت و کم ادعايي زن باعث مي شود هميشه بگويند مرد در زمينه مسائل مهم و وسيع که نياز به تفکر عميق دارد استعدادش بيشتر است و زن فقط قادر به بررسي مسائل پيش پا افتاده است.