اولين نكته اين است كه مردم در 24 خرداد اين پيام را رساندند كه قاطعانه خواستار پايان مديريت تيم اقتصادى دولت بر كشور هستند. به يك معنا، مهم‏ترين كار جريان انحرافى اين بود كه دولت را از نقاط قوت خودش دور كرده و آنرا وارد حاشيه‏هايى كند كه همواره جزء نقاط ضعف دولت‏هاى بعد از انقلاب بوده است.
منشأ رأى24 خرداد اساساً رأى به خاستگاه اقتصادى بود، نه آن‏طور كه عده‏اى تصور مى‏كنند رأى به خاستگاه سياسى يا ايدئولوژيك. اگر حتى چنين سرچشمه‏هايى براى اين رأى وجود داشته باشد، سرچشمه‏هاى ضعيفى هستند.
در اين انتخابات پتانسيل تغيير در كشور، فوق‏العاده قوى بود و به ‏همين‏ دليل، مردم حتى به آقاى جليلى هم رأى ندادند، چون او را نمادى از تداوم وضع موجود و دولت آقاىاحمدى‏نژاد مى‏دانستند اين رأى واكنشى به دولت آقاىاحمدى‏نژاد و به ‏معناى يك انرژى عظيم اجتماعى خفته در پسِ يك مفهوم، به نام فرار از وضع موجود و به ‏تعبيرى ديگر تمناى توقف وضعيت موجود بود.
شايد براى بسيارى از مردم مهم اين بود كه وضع فعلى متوقف شود. اين ‏كه وضع بعدى چيست مهم نبود و شايد مردم حتى نمى‏توانند ارزيابى كنند كه در آينده با چه دولتى مواجه خواهند شد. حتى خود دولت جديدى كه بر سركار خواهد آمد معلوم نيست چه خواهدكرد. مردم مى‏خواستند اين وضع متوقف شود و همين توقف، موضوعيت و اصالت داشت.
دشمنان خارجى نيز از ماه‏ها قبل روى اين موضوع تأكيد كردند كه انتخابات 24 خرداد (به‏تعبيرآن‏ها،انتخابات ژوئن) اقتصاد محور خواهد بود و مطالبات اقتصادى كوتاه‏ مدت مهم‏ترين عاملى است كه به رأى مردم شكل مى‏دهد.
درعين حال در باره منشأ رأى آقاىروحانى بايد بازهم تأمل بيشترى كرد. آقاىروحانى در اين انتخابات تبديل به نماد اعتراض به وضع موجود شد. آن وجه از شخصيت آقاىروحانى رأى آورد كه جنبه‏ى نمادين داشت. آقاىروحانى نه به ‏سبب كارنامه‏اش رأى آورد، نه به ‏سبب برنامه‏ها، شخصيت وتيم ش؛ هيچ ‏كدام از اين‏ها عوامل اصلى نبودند. اصلى‏ترين عامل موفقيت ايشان اين بود كه اجماع جريان اصلاح‏طلب، يعنى جريان اپوزيسيون دولت فعلى، روى‏ آقاىروحانى پيامى را به جامعه منتقل كرد و جامعه هم زمان زيادى براى تحليل آن نداشت. در زمان كوتاهى، اين پيام به جامعه منتقل شد كه آقاىروحانى نماد تمام‏ عيار توقف وضع موجود است و مى‏تواند دفتر مديريت كشور را يك‏بار ورق بزند و فصل جديدى بگشايد.
بنابراين تحت اين شرايط، آقاىروحانى فعلاً داراى جنبه‏ى سمبليك دارد. ظرف شش ماه تا يكسال آينده، هر چه از فضاى انتخاباتى فاصله بگيريم، از جنبه‏ى سمبليك شخصيت آقاىروحانى كاسته مى‏شود و به جنبه‏ى واقعى اين شخصيت افزوده خواهدشد. به اين ترتيب، مردم كمتر از روى هيجان، انتخابى را كه در 24 خرداد كردند داورى‏ خواهند كرد. در اين شرايط، زمانى نيز آقاىروحانى از مرحله‏ى وعده، وارد مرحله‏ى برنامه و سپس وارد مرحله‏ى اقدام مى‏شود. هرچه اين فرآيند قوى‏تر طى شود، جنبه‏ى سمبليك اين انتخاب و اين شخصيت كاهش پيدا مى‏كند و مورد ارزيابى واقعى‏ترى قرار مى‏گيرد.