زندگي زناشويي اگر بر اساس محبت و صداقت بنا نهاده شود مي تواند خوشبختي و آرامش را براي طرفين درپي داشته باشد. البته اصول ديگري هم وجود دارد که که رعايت آن ها مي تواند روند کلي زندگي زناشويي را با موفقيت و شادکامي همراه کند.


در زندگي زناشويي تمرکز روي چيزهاي مثبتي که يک رابطه را خوب و زنده نگه مي دارد، بسيار مهم است.

محققان مي گويند براي اينکه يک رابطه به کارکرد خود ادامه دهد، لازم است که نسبت خاصي از خوبي در مقابل بدي وجود داشته باشد و در مقابل هر تعامل منفي يا تنش زا بايد تعاملات مثبتي وجود داشته باشد. به برخي از اين ابعاد مثبت عبارتند از:

دوستي

خصلتي که در صدر ليست زن وشوهرهاي خوشبخت به چشم مي خورد، دوستي است که شامل سهيم شدن علايق و افکار است. هم فرمول از پيش تعيين شده اي در مورد اينکه همسران چه مدتي را بايد با هم صرف فعاليت هاي مشترک کنند تا يک پيوند زناشويي به تاثيرگذاري خود ادامه دهد، وجود ندارد، اما به طور قطع، واضح است زن وشوهرهايي که علايق مشترکي براي اينکه در مورد آن صحبت کنند دارند، مزيت ويژه اي درخوب نگه داشتن زندگي زناشويي خود دارند.

وقتي زن و شوهر در چيزي غير از خانه وبچه ها با هم مشترک نيستند، گفتگو هايشان خيلي سريع بر روي مشکلات متمرکز مي شود. پدر ومادر نه فقط به عنوان دستيار يکديگر در تربيت بچه ها بلکه به عنوان يار ومونس همديگر بايد با هم خوش بگذرانند و از وجود يکديگر لذت ببرند. پدر ومادرهايي که علايق و سرگرمي هاي مشترک دارند، گفتگو هاي شاد ودلپذيري براي شنيدن بچه هايشان دارند. به خاطر اينکه اين نوع رابطه زناشويي جذاب و با مزه است، احتمالا بچه ها باور «ازدواج يعني دوستي» را به طرحواره شان وارد مي کنند. وارد کردن دوستي وخوشي به زندگي زناشويي منبع تغذيه اي براي زن وشوهر فراهم مي کند که آن ها را در لحظات دشوار سر پا نگه مي دارد و حتي به آن ها انگيزه بيشتر براي ادامه تلاش در جهت سرزنده نگه داشتن زندگي زناشوييمان مي دهد.

سپاسگزاري

زوج هاي خوشبخت قادرند که احساس خوشبختي همسران خود را با ابراز قدرداني مضاعف کنند. زنان شاغل مي گويند که وقتي شوهرانشان از آن ها سپاسگزاري مي کنند، آن وقت هر کاري «شدني» است. تنها زماني که احساس مي کنند کسي قدر آن ها را نمي داند فشار کار از يک طرف و گرداندن خانه از طرف ديگر موجب آزردگي آن ها مي شود.

بيشتر پدر ومادر ها از اينکه مي توانند از وجود يکديگر در نگهداري بچه ها کمک بگيرند سپاسگزار هستند، اما تعداد کمي از آن ها وقتي را براي گفتن اين مسئله مي گذارند. بچه هايي که در اطراف والدين دلخور و دور از هم هستند مي آموزند که روياي «عشق جاويد» فريبي بيش نيست. عدم سپاسگزاري از سوي والدين در بچه ها احساسي از بي ارزشي و ناخوشايندي نسبت به ازدواج ايجاد مي کند. بچه هايي که والدينشان قادر هستند همکاري يکديگر را تصديق و براي آن ارزش قائل شوند، مي بينند که همسرانشان چقدر مي توانند براي هم مهم باشند. حسن نيت و اساس مثبتي که از طريق سپاسگزاري به وجود مي آيد به بچه ها اهميت تشويق و تحسين را ياد مي دهد وبيشتر احتمال دارد که در دادن و دريافت آن در روابطشان با ديگران راحت باشند.

خنده وشوخي

توانايي با هم خنديدن نيز به عنوان يکي از مولفه هاي کليدي يک زندگي زناشويي سعادتمندانه محسوب مي شود. شوخ طبعي مي تواند به زوجين کمک کند نگذارند مشکلات پايشان را از گليمشان دراز تر کنند. البته اين بدان معنا نيست که بايد از تمام مسائل و اختلافات با مسخره بازي گذشت. زماني که والدين مي توانند با همديگر بخندند و از شوخي براي پشت سر گذاشتن لحظات دشوار استفاده کنند بچه ها هم از تنشي که در ساير خانواده ها منجر به ايجاد دلهره و نگراني مي شود جان سالم به در مي برند.

گذشت

عليرغم وجود حسن نيت، زنان وشوهران اغلب يکديگر را نااميد يا اذيت مي کنند. زن وشوهرهايي که قادرند با هم وقتي گفتگويي پيش مي آيد صحبت کنند و خشمشان را تخليه کنند، از امتيازبي نظيري در زندگيشان برخوردارند. دانستن اينکه چگونه گذشت کنيم توانايي در اعتماد کردن به يکديگر است و باور به اينکه خوبي احيا شدني است. اين امر تنها در صورتي روي مي دهد که طرفي که آزرده شده بتواند آزردگي اش را با طرف مقابل مطرح کند که او هم بايد به تبع آن، مسئوليت ايجاد اين ناراحتي را بر عهده بگيرد. توانايي همکاري کردن براي حل مسائل و باز گرداندن صميميت به رابطه به خوبي فرصت پيروزي در زندگي زناشويي را به ما مي دهد.