عروسکش را روي پاهايش مي گذارد و محکم او را مي زند. موهايش را هم مي کشد تا چند تار موي عروسک بين انگشت هايش گير کند. اينقدر عروسک را محکم مي زند که انگار مي خواهد او را له کند... .

 
نمي دانم شما هم شاهد برخوردهاي خشن و نامناسب فرزندتان با عروسک هايش بوده ايد يا نه؟ اما برخي از مادر و پدرها چنين صحنه اي را ديده اند و به جاي آن که برايش تصميمي بگيرند، کودک را دعوا کرده اند. آنها بدون اين که دليل اصلي اين رفتار را بدانند يا حداقل سعي کنند آن را بفهمند، فقط کودک را متهم مي کنند و با بدرفتاري او را از خود مي رانند؛ اما بعضي ها هم هستند که از کودک علت کارش را مي پرسند و مي خواهند بدانند چرا فرزندشان چنين رفتاري را انجام مي دهد. مثلا ممکن است از او بپرسند: «چرا عروسکت را مي زني؟» يا «چرا مي خواهي او را تنبيه کني؟» در اغلب موارد هم کودکان پاسخ يکساني خواهند داد: «عروسکم کار بدي کرده بود؛ بايد تنبيهش مي کردم!» گروهي از کودکان هم در جواب اين سوال فقط سکوت مي کنند و با تغيير حالت چهره و اخم کردن نشان مي دهند که جوابي ندارند. در هر حال، متخصصان و کارشناسان براين باورند که رفتارهاي خشن و نامناسب کودکان در برابر اسباب بازي ها و عروسک هايشان ممکن است به علل مختلفي بروز کند:

1 ـ رفتار خشن پدر و مادر با کودک: شايد اين موضوع يکي از ساده ترين و مشخص ترين علت هاي بدرفتاري کودک باشد. او رفتار خشن و نامناسب را از پدر و مادرش مي بيند، مي آموزد و در زندگي خودش هم آن را به کار مي گيرد. پس يادمان باشد رفتار خشن پدر و مادر با کودک، تاثير بسيار نامطلوبي بر ذهن و روان او برجا خواهد گذاشت و اين تاثيرات منفي به شکل هاي مختلف خودش را نشان مي دهد. در ضمن، گاهي شرايطي پيش مي آيد که کودک در برابر دوستان و آشنايان هم همين رفتارهاي خشن را از خود نشان مي دهد و چنين کاري فقط به بازي با عروسک هايش محدود نمي شود؛ بنابراين والدين بايد دست به کار شوند تا هر چه زودتر کودک اين عادت را ترک کند. براي حل اين مشکل توصيه مي شود والدين در رفتارشان تجديد نظر کرده و آرام تر از قبل با فرزندشان برخورد نمايند؛ البته اين حفظ آرامش حتي هنگامي که کودک رفتار نامناسبي دارد نيز بايد ادامه داشته باشد.

2 ـ رفتار خشن پدر و مادر با يکديگر : بعضي از پدر و مادرها به فرزندشان از گل نازک تر نمي گويند و بسيار مراقب رفتارشان با او هستند، اما گاهي يادشان مي رود چطور بايد با همسرشان حرف بزنند و با او برخورد کنند. در حالي که رفتار خشن پدر و مادر با يکديگر نيز مي تواند به طور نامحسوس و ناخواسته به کودک منتقل شود. کودک بيشترين زمان خود را در کنار والدينش مي گذراند و در نتيجه از نظر عاطفي بسيار به آنها وابسته است و رفتار آنها در زندگي اش تاثير مي گذارد؛ بنابراين اگر کودک شما به اين دليل عروسک هايش را تنبيه مي کند، خوب است بيشتر مراقب لحن صحبت و رفتارتان با يکديگر باشيد.

3 ـ کارتون هاي خشن يا بازي هاي کامپيوتري خشونت آميز: ديدن کارتون هايي که ميزان خشونت و کشت و کشتار در آنها زياد است، اثرات نامطلوبي بر روح و روان کودک مي گذارد که تا بزرگسالي نيز ادامه خواهد داشت. بازي هاي رايانه اي نامناسب هم همين شرايط را دارد و در صورتي که کودک در محيط خانوادگي مستعد پرخاشگري يا اختلالات رفتاري باشد نيز اين مساله شدت بيشتري پيدا خواهد کرد. بنابراين حتما ساعات تماشاي تلويزيون يا بازي با رايانه و تلفن همراه را محدود کنيد و در اين ساعت ها هم فقط بازي مناسب سن کودک را در اختيارش بگذاريد.

4 ـ رفتار خشن ناشي از اضطراب دروني: ممکن است کودک از مساله اي رنج ببرد و اين باعث تشديد اضطرابش شود. در اين شرايط شايد با فرياد کشيدن بر سر عروسک هايش يا زدن آنها، اضطرابش را نشان دهد و آن را تخليه کند. در چنين مواقعي پدر و مادر بايد با آرامش با کودک گفت وگو کنند و علت اضطرابش را بپرسند. البته ممکن است ابتدا کودک پاسخ دقيقي ندهد؛ ولي والدين بايد با صبر و حوصله، علت را پيدا کنند.