بزرگنمايي:

در مقايسه با بسيارى از كشورهاى جهان، نرخ فرزندآورى در ايران بسيار نگران‏ كننده است. زنان ايرانى با دارا بودن 87/1 فرزند در مكان 144ام جدول جهانى فرزندآورى قرار مى‏گيرند. در حالى‏كه اسرائيل در رتبه 75، آفريقاى جنوبى 97، برزيل 106، تركيه 110، فرانسه 118، آمريكا 122 و انگليس رتبه 137 را در اين جدول به خود اختصاص داده و در مكان‏هاى بالاتر از ايران قرار گرفته‏ اند.
كاملا آشكار است كه اسرائيل و كشورهاى اروپايى سياست‏هاى جدى تشويق به زاد و ولد را اجرا مى‏كنند و در اين ميان با توجه به آمارهاى منتشر شده صهيونيست‏ها از ديگران پيشى گرفته‏ اند. در حالى‏كه سياست تبليغ كاهش جمعيت از سوى دنياى غرب شروع و پيگيرى شده، امروز اين رتبه ايران است كه در جدول آمارى فرزندآورى بيش از 20 پله از آمريكا عقب بوده و اين رتبه براى اسرائيل دو برابر ايران است. بدين‏ معنى‏ كه تعداد فرزندان در يك خانواده ايرانى، كمتر از تعداد فرزندان در يك خانواده صهيونيست اسرائيلى يا يك خانواده آمريكايى است.
در حالى‏كه در دهه هفتاد شمسى برنامه‏ ريزان ايران به ‏شدت دنبال كاهش نرخ رشد جمعيت بودند و رسانه‏ هاى مختلف سعى در ربودن گوى سبقت تبليغ كافى بودن «دو بچه» براى خانواده‏ هاى ايرانى را داشتند؛ رئيس جمهور وقت آمريكا بوش پدر با برنامه‏ هاى تنظيم خانواده در آمريكا مخالفت كرد و افزايش جمعيت را تأييد نمود كه نتيجه اين دو سياست، اختلاف بيش از 20 پله‏اى ايران و آمريكا و عقب‏ بودن بيش از 70 پله‏ اى ايران از اسرائيل در جدول جهانى زادآورى است.
يكى از موارد مطرح‏ شده توسط ولاديمير پوتين در فعاليت‏هاى تبليغاتى انتخابات اخير رياست جمهورى روسيه (كه به پيروزى او منجر شد) موضوع كاهش جمعيت روسيه و تلاش براى دگرگون‏ كردن سير نزولى آن بود. كارشناسان جمعيتى روسيه اعلام كرده‏ اند كه در صورت ادامه روند كاهشى كنونى، جمعيت اين كشور كه در حال حاضر بالغ بر 143 ميليون نفر مى‏باشد؛ در سال 2050 ميلادى با نزديك به 40 ميليون كاهش به 107 ميليون نفر خواهد رسيد. پوتين قبل از انتخابات در ديدارى با دانشگاهيان روسيه قول داد كه در صورت در اختيار گرفتن مقام رياست جمهورى، برنامه‏ هاى اجتماعى جديدى را براى جلوگيرى از وقوع چنين فاجعه‏ اى به اجرا درآورد به‏ طورى‏كه در صورت اجراى آنها، جمعيت روسيه در طى 40 سال آينده نه تنها كاهش نيافته بلكه به 154 ميليون نفر نيز افزايش خواهد يافت.
اين موضوع نشان مى‏ دهد كه امروزه اهميت استراتژيك موضوع «جمعيت» و كاهش يا افزايش آن بيش از پيش و به‏ طور اورژانسى مد نظر سياست‏مداران كشورهاى تاثيرگذار قرار داشته و جايگاه بسيار مهمى در عرصه برنامه‏ ريزى‏هاى كلان داخلى و بين‏ المللى داشته و توان تأثيرگذارى بر مسير انتخابات‏ هاى مهم كشورهايى همچون روسيه را نيز پيدا كرده است.
از سوى ديگر، محافظه‏ كاران و نومحافظه‏ كاران دستگاه سياسى آمريكا كه پروژه نظم نوين جهانى را طراحى كرده و در حال اجراى آن هستند، به‏ عنوان بخش مهمى از اين پروژه در خارج از مرزهاى آمريكا همواره پيگير كاهش جمعيت ملل مختلف بوده‏ اند. بر اساس ايده‏ هاى نظم نوين جهانى، كنترل جمعيت جهان دو گروه فعاليت عمده را مى‏ طلبد. نخست: تبليغ كاهش زاد و ولد و سقط جنين و محدودكردن اندازه جوامع انسانى و كنترل فعاليت‏هاى افراد در اين جمعيت‏ها و دوم: كاهش ‏دادن برنامه ‏ريزى‏ شده كل جمعيت جهان به خصوص جهان سوم از طريق كشتارهاى بزرگ به بهانه‏ هاى مختلف، ايجاد تخاصم‏ هاى جهت‏ ده ى‏شده منطقه‏ اى، شيوع‏ دادن عوامل بيمارى‏ زاى جديد و عقيم‏ سازى از طريق برنامه‏ هاى گسترده واكسيناسيون.
با نگاه كوتاهى به تاريخ جهان در دهه‏ هاى اخير، اجراى اين برنامه‏ ها به اشكال مختلف قابل ردگيرى است. كاهش ‏دادن برنامه‏ ريزى‏ شده كل جمعيت جهان از طريق كشتار خاموش مردم كشورهاى فقير روى مى‏ دهد. آمريكا و هم‏پيمانانش همواره تلاش دارند وانمود كنند كه عامل اصلى معضلات و مشكلات امروز جهان، افزايش جمعيّت در جهان سوم است. از همين‏ رو تبليغ كاهش زاد و ولد از موارد عيان و آشكارى است كه همگان روزانه با آن برخورد مى‏ كنند.
اين تبليغ منحصر به ايران نبوده و در تمامى كشورهاى جهان سوم (به‏ خصوص كشورهاى اسلامى) با قدرت در حال اجراست. جنگ‏ افروزى در مناطق مختلف جهان به‏ خصوص در خاورميانه و در نتيجه كشته‏ شدن صدها هزار نفرى مردم اين مناطق نيز صدر اخبار رسانه‏اى سال‏هاى اخير بوده است. بيمارى‏هاى ناشناخته و صعب العلاج و عوامل بيمارى‏ زايى كه سابقه‏ اى در تاريخ علم پزشكى نداشته‏ اند، در دهه‏ هاى اخير به‏ وفور توجه رسانه‏ ها و مجامع علمى را به‏ خود جلب كرده‏ اند.
برنامه عقيم‏ سازى بخشى از جمعيت آفريقا توسط برنامه‏ هاى واكسيناسيون سازمان بهداشت جهانى از معروف‏ترين قسمت‏هاى برنامه كنترل جمعيت جهان محسوب مى‏شود. واكسن‏ هاى دوگانه كزاز و ديفترى ساخته‏ شده در كمپانى‏ هاى داروسازى آمريكايى، زنان و مردان زيادى در كشورهاى فقير را در قالب برنامه‏ هاى به‏ ظاهر انسان‏دوستانه واكسيناسيون براى هميشه عقيم كرده است. اين اتفاقات گاهى آن‏چنان بى‏ پرده روى مى‏ دهد كه حتى برخى از رسانه‏ هاى خدمت‏گزار دنياى استكبار نيز ناگزير به آن اشاره مى‏كنند. به‏ دنبال استفاده پنهانى گسترده از واكسن‏ هاى ضد بارورى در سال 1995 شبكه خبرى‏BBC طى برنامه مستندى با عنوان «آزمايشگاه انسانى» به اين موضوع پرداخت و فاش كرد كه در فيليپين واكسن‏ هاى ضد كزاز آلوده‏اى استفاده شده كه زنان اين كشور را عقيم كرده است.
همچنين در يك رويكرد كاملا ظالمانه، برنامه‏ ريزان نظم نوين جهانى تا جايى‏ كه مى‏توانند از به‏ كارگيرى يافته‏ هاى علمى نجات‏ بخشى كه مى‏توانند به افزايش جمعيت كمك كنند جلوگيرى مى‏كنند. براى مثال در سال 1970 آكادمى ملى علوم آمريكا اعلام كرد «در كمتر از دو دهه آينده ماده DDT از مرگ 500 ميليون انسان در اثر بيمارى مالاريا جلوگيرى خواهد كرد». اين خبر به مذاق مدافعان كنترل جمعيت جهان خوش نيامد و بلافاصله پس از يك عمليات رسانه‏ اى وسيع استفاده از اين ماده را غير قانونى اعلام كردند. تا سال 1970 تمامى منابع علمى معتبر بر كارايى و همچنين بى‏ خطربودن DDT براى انسان و جانوران اذعان داشتند.
در واقع اين ماده سالم‏ترين نوع از مواد شناخته‏ شده براى مبارزه با مالاريا و بسيار ارزان هم بود. در نتيجه جهان سوم به‏ راحتى مى‏توانست به آن دست پيدا كرده و بيمارى‏ هاى حاصل از حشرات ناقل را كنترل كند. اين اتفاق براى برنامه‏ هاى كنترل جمعيت جهان به‏ هيچ‏وجه خوشايند نبود و به بهانه خطرناك‏ بودن اين ماده براى محيط زيست، استفاده از آن‏را ممنوع اعلام كردند و داستان‏هايى ساختند كه مثلاً مى‏ گفت DDT باعث نازك‏ شدن پوسته تخم پرندگان و در نتيجه بر هم خوردن تعادل طبيعت مى‏ شود و يا از طريق نفوذ در خون انسان موجب تهديد سلامتى او مى‏ شود. گزارش‏ هايى وجود دارد كه بر ساختگى‏ بودن همه اين ادعاها اشاره دارند. هدف تنها جلوگيرى از كمك به مردم كشورهاى فقير بوده است. مردمى كه به‏ زعم بنيان‏گذاران نظم نوين جهانى در برنامه‏ هاى آينده جهان جايى ندارند و بايد به روش‏هاى مختلف از روى زمين محو شوند.
در اواخر دهه 50 و اوايل دهه 60 ميلادى ايجاد هراس از افزايش جمعيت جهان در رسانه‏ هاى دنياى غرب به‏ خصوص آمريكا شروع شد. مثلاً در آن زمان گفته مى‏شد كه در اوايل دهه 70 مردم هند به‏ خاطر افزايش جمعيت و در نتيجه شدت گرسنگى و نبود بهداشت دچار فاجعه بزرگى خواهد شد كه تا مرز نابودى هندوستان پيش خواهد رفت. اكنون بيش از چهل سال از موعد تعيين‏ شده از طرف رسانه‏ هاى زير نظر نظم نوين جهانى مى‏ گذرد و ملت و سرزمين هند همچنان با اقتصادى رو به جلو پابرجاست و هيچ بحران غذايى و يا جمعيتى نيز براى اين كشور پيش نيامد. حتى چنين نسخه‏ اى براى خود آمريكا نيز پيچيده شده بود كه بيشتر متوجه اقليت‏هاى نژادى ساكن اين كشور مى‏ شد.
پائول ارليش از طرفداران سرسخت كنترل جمعيت جهان طى دهه 60 ميلادى در مقالات متعددى مردم آمريكاى شمالى را از افزايش جمعيت ترسانده و پيش‏گويى كرده بود كه در اواسط دهه 80 ميلادى به‏ دليل افزايش جمعيت، قحطى دهشتناكى آمريكاى شمالى را فرا مى‏ گيرد. اين در حاليست كه نه تنها قحطى غذايى رخ نداده بلكه هم‏ اكنون در سراسر آمريكا و كانادا افراد بسيارى با مشكل اضافه وزن حاصل از پرخورى نيز دست به گريبان هستند! و كتاب‏هاى آموزشى در مورد كاهش وزن و نيز كلينيك‏ هاى كنترل وزن و عادات غذايى رونق ويژه‏ اى در اين كشورها دارند!