بزرگنمايي:

ایران پرسمان - عبارت کلیشه‌ای «بازی دو نیمه متفاوت داشت» یکی از جملات محبوب مربیان ایرانی است.

به گزارش جام نیوز ، عبارت کلیشه‌ای «بازی دو نیمه متفاوت داشت» یکی از جملات محبوب مربیان ایرانی است. بازی استقلال و الشرطه هم واقعاً دو نیمه متفاوت داشت. اگر کسی نیمه دوم را ندیده باشد، به سختی باور می‌کند که استقلال نه تنها گل خورده را جبران کرد بلکه می‌توانست گل دوم را هم بزند و با خیالی آسوده به مرحله بعدی صعود کند.
استقلال در نیم ساعت ابتدایی، یکی از ناامیدکننده‌ترین نمایش‌های فصل را بروز داد. تیمی که نه نقشه مشخصی برای رسیدن به گل داشت و نه در خط دفاعی راهکاری برای مهار «مازن فیاض» به ذهنش می‌رسید. در واقع آنها خوش اقبال بودند که در نیمه اول بیش از یک گل نخوردند اما چه شد که در نیمه دوم، ورق برگشت؟ جدا از حضور مؤثر علی کریمی و ارسلان مطهری در نیمه دوم که جانشین دو هافبک کم اثر استقلال شدند، یک نکته مهم را نباید فراموش کرد؛ این سومین بازی الشرطه در یک بازه زمانی 6 روزه بود و بدن‌های بازیکنان عراقی در نیمه دوم به شکلی محسوس، تحلیل رفت. این را هم در نظر بگیرید که برخلاف ایران، لیگ عراق مدت‌ها تعطیل بوده و الشرطه بی‌هیچ بازی رسمی در 6 ماه اخیر به لیگ قهرمانان آسیا وارد شده. در واقع یکطرفه شدن بازی در نیمه دوم و حملات دامنه‌دار استقلال، پیش از هر چیز نتیجه ضعف بدنی عراقی‌ها بود و وقتی توان پرسینگ و بالا بازی کردن از آنها سلب شد، چاره‌ای جز تجمع جلوی دروازه خودی نداشتند.
یکی از مشکلات بزرگ این روزهای استقلال، فاصله بسیار زیاد نفرات نیمکت‌نشین با مهره‌های اصلی است. در تورنمنتی که هر تیم حق 5 تعویض دارد، مجید نامجومطلق به جز علی کریمی و ارسلان مطهری، نیروی قابل اتکای دیگری در خط سوم و چهارم نداشت و وقتی شیخ دیاباته در یکی از آرام‌ترین شب‌هایش احتیاج به تعویض داشت، مجبور شد یک مدافع میانی را در خط حمله به کار بگیرد. به تعبیر دیگر، نفراتی مثل علی دشتی و زکریا مرادی که روی نیمکت بودند، حتی به اندازه 3 دقیقه بازی هم قابل اعتماد نیستند و از نگاه سرمربی، دانشگر در پست غیرتخصصی از آنها مؤثرتر است. البته می‌توان اینگونه هم برداشت کرد که استقلال در دقایق پایانی می‌خواست از توپ‌های بلند استفاده کند و طبعاً در زدن ضربات سر، دانشگر از دشتی و مرادی مهره بهتری است اما اگر استقلال یک بازیکن قابل اعتماد روی نیمکت داشت، می‌شد در همان دقایق کوتاه از ارسلان مطهری به عنوان مهاجم نوک استفاده کرد.
در چنین بازی‌هایی تعویض‌های چهارم و پنجم هم می‌تواند سرنوشت نتیجه یک بازی را تغییر دهد اما استقلال در این ماه‌ها نتوانسته از قانون موقتی که به خاطر شیوع کرونا تصویب شده، استفاده کند و معمولاً در رقابت‌های حساس، بیش از 3 بازیکن را تعویض نمی‌کند. معضل ذخیره‌های نامطمئن، البته مربوط به امروز و دیروز نیست و در دوره مربیان قبلی هم نمود داشت. به طور مثال در آخرین دربی وقتی علی کریمی دیگر نای ایستادن نداشت، فرهاد مجیدی مجبور شد میلاد زکی پور را به جای او به زمین بفرستد. اگر پنجره‌های استقلال بسته نبود، حضور چند دقیقه‌ای نفراتی مثل بابک مرادی و متین کریم‌زاده می‌توانست گره‌گشا باشد اما افسوس که بدهی‌های انباشته شده، حتی اجازه حضور مهره مؤثری نظیر داریوش شجاعیان را هم به آبی‌ها نمی‌دهد.
ایران ورزشی